Współczesne zagrożenia bezpieczeństwa państwa charakteryzują się różnorodnością, nieprzewidywalnością, gwałtownością, wielowymiarowością, zmiennością, nieokreślonością oraz wzajemnym przenikaniem się i dotyczą prawie wszystkich dziedzin funkcjonowania państwa i jego społeczeństwa. Dla zapewnienia przeciwdziałania tym zagrożeniom godzącym w wartości, potrzeby, interesy i cele w obszarze bezpieczeństwa, państwa tworzą systemy bezpieczeństwa w oparciu o wszelkie dostępne siły, środki i zasoby, zazwyczaj proporcjonalnie do tych zagrożeń. I właśnie ze względu na przedmiotowe zagrożenia bezpieczeństwa zarówno militarne jak i niemilitarne oraz szeroką gamę stosowanych sił i środków do przeciwdziałania tym zagrożeniom, ważnymi elementami tworzonych i doskonalonych systemów bezpieczeństwa są jednolite uwarunkowania prawne, procedury działania, zasady koordynacji działań czy organizacji współdziałania. Jednocześnie, aby przeciwdziałanie tym zagrożeniom było skuteczne niezbędnym jest stałe doskonalenia działania wszystkich podmiotów tworzących te systemy bezpieczeństwa.
Każde państwo dostosowuje systemy bezpieczeństwa nie tylko do współczesnych zagrożeń bezpieczeństwa i wyzwań, ale również do innych uwarunkowań swojego środowiska bezpieczeństwa. W przypadku Polski wyróżnia się system bezpieczeństwa narodowego składający się z systemu (podsystemu) kierowania bezpieczeństwem narodowym oraz systemów (podsystemów) wykonawczych, do których zaliczamy takie systemy (podsystemy) jak: obronny, zarządzania kryzysowego, ochrony porządku konstytucyjnego, ochrony ludności, ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, ochrony granicy państwowej, ochrony przeciwpowodziowej i przeciwpożarowej czy cyberbezpieczeństwa. System bezpieczeństwa narodowego tworzą wszystkie siły i środki przeznaczone do realizacji zadań przeciwdziałania wszelkim zagrożeniom państwa, odpowiednio zorganizowane, przygotowywane oraz utrzymywane a realizujące swoje zadania we wszystkich stanach funkcjonowania państwa, w czasie normalnym (pokoju), kryzysu oraz w stanach nadzwyczajnych. Ważnymi elementami a może nawet kluczowymi systemu bezpieczeństwa narodowego są Siły Zbrojne RP i Administracja publiczna.
Siły Zbrojne RP stoją na straży suwerenności i niepodległości państwa oraz jego bezpieczeństwa i pokoju, są zhierarchizowaną, umundurowaną formacją uzbrojoną, stanowiącą wyodrębnioną organizacyjnie część systemu obronnego państwa. Siły Zbrojne RP są zobowiązane do utrzymania gotowości do realizacji trzech rodzajów misji: zagwarantowania obrony państwa i przeciwstawienia się agresji, udziału w procesie stabilizacji sytuacji międzynarodowej oraz w operacjach reagowania kryzysowego i humanitarnych a ponadto wspierania bezpieczeństwa wewnętrznego i pomocy społeczeństwu. W ramach realizacji tych misji Siły Zbrojne RP powinny utrzymywać gotowość m.in. do realizacji zadań związanych z obroną i ochroną nienaruszalności granic RP, udziału w operacji obronnej poza obszarem kraju w ramach artykułu 5 Traktatu Północnoatlantyckiego, udziału w operacjach pokojowych i stabilizacyjnych prowadzonych przez NATO, UE, ONZ oraz innych operacjach wynikających z porozumień międzynarodowych. Ponadto powinny utrzymywać gotowość do realizacji zadań polegających na: ochronie przestrzeni powietrznej oraz wsparciu ochrony granicy lądowej i wód terytorialnych, prowadzeniu działalności rozpoznawczej i wywiadowczej, monitorowaniu skażeń promieniotwórczych, chemicznych i biologicznych na terytorium kraju, oczyszczaniu terenu z materiałów wybuchowych, czy pomocy administracji publicznej w reagowaniu na zagrożenia bezpieczeństwa wewnętrznego.
Administracja publiczna, a precyzyjniej organy władzy publicznej i kierownicy jednostek organizacyjnych, wykonujący zadania związane z bezpieczeństwem narodowym, wraz z aparatem administracyjnym oraz procedurami funkcjonowania i stosowną infrastrukturą kierowania są kluczowym elementem systemu (podsystemu) kierowania bezpieczeństwem narodowym. Zapewniają ciągłość podejmowania decyzji i koordynacji działań dla utrzymania i przywracania bezpieczeństwa narodowego we wszystkich możliwych stanach i okolicznościach funkcjonowania państwa a ponadto kierują funkcjonowaniem podsystemów wykonawczych. Realizują zadania m.in. jak: monitorowanie zagrożeń, z uwzględnieniem ich skali, rodzaju i miejsca występowania, zapobieganie powstawaniu zagrożeń, zarówno na terytorium kraju, jak i poza jego granicami, przeciwdziałanie i usuwanie skutków zagrożeń, gdy nie udało się im zapobiec czy kierowanie obroną państwa w razie bezpośredniej agresji militarnej.
Uwzględniając powyższe Pomorska Szkoła Wyższa wraz z National Military University w Veliko Tarnovo (Bułgaria) organizuje II Międzynarodową Konferencję Naukową na temat: Bezpieczeństwo współczesnego państwa. Siły zbrojne i administracja w zapewnieniu bezpieczeństwa państwa.
Celem konferencji jest wymiana doświadczeń oraz prezentacja wyników badań przedstawicieli środowisk akademickich i podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa zwłaszcza sił zbrojnych i administracji, w zakresie aktualnych problemów bezpieczeństwa państwa oraz pogłębienie współpracy między uczelniami i podmiotami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo państwa. Natomiast cele szczególowe Konferencji dotyczą stymulowania interdyscyplinarnej debaty w zakresie środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego i narodowego determinowanego współczesnymi oraz przyszłymi zagrożeniami militarnymi i niemilitarnymi (publicznymi i powszechnymi) a dotyczącymi bezpieczeństwa państwa, określeniu potrzeb i możliwości w zakresie współdziałania podmiotów odpowiedzialnych za kształtowanie tego bezpieczeństwa a zwłaszcza administracji publicznej i sił zbrojnych oraz wymiana doświadczeń, rozwiązań i poglądów a ponadto integracja środowiska naukowego wobec problemów z zakresu bezpieczeństwa państwa.
W przygotowaniu